dinsdag, augustus 20, 2013

Bolivia maakt batterijen met hulp van TU Delft

Uit de Financiële Telegraaf van vanochtend.
--------------------------------------------------------------------
Bolivia gaat Nederlandse kennis kopen om zijn enorme lithiumreserves te gelde te maken. Op 27 augustus tekent prins Jaime de Bourbon Parme, werkzaam bij het ministerie van Buitenlandse Zaken als Speciaal Gezant Natuurlijke Hulpbronnen, het contract in het armlastige, maar grondstofrijke Zuid-Amerikaanse land.

Afgesproken is dat de TU Delft veertig Boliviaanse onderzoekers komende vier jaar leert lithium op te werken tot hoogwaardige batterijen voor onder meer mobieltjes en elektrische auto's. Na de betaalde kennisoverdracht dingen Nederlandse bedrijven mee naar de $ 480 miljoen die Bolivia wil investeren in de opbouw van een eigen batterijindustrie.

"Nederland aast niet op de lithiumvoorraden, anders dan de Aziatische landen die zich bij Bolivia hebben gemeld", zo verklaart een woordvoerster van de ambassade in La Paz de Boliviaanse voorkeur voor ons land. "Bovendien loopt de TU Delft voorop bij de ontwikkeling van lithium-ion-batterijen."

Hoewel de ambassade in La Paz eind 2013 moet sluiten wegens bezuinigingen, houdt Den Haag wel een lokale handelsagent aan met het oog op de verwachte lithiumhausse.

In de hooggelegen (4000 meter) Boliviaanse zoutwoestijn Salar de Uyuni ligt de helft van de wereldvoorraad van het 'goud van de 21e eeuw', zo becijfert de US Geological Survey. De lithiumprijs is afgelopen twaalf jaar ruim verdrievoudigd tot $ 6500 per ton. De vraag naar lithiumbatterijen groeit wereldwijd met zo'n 25% per jaar.

Marcelo Castro bij een lithiumbassin in Salar de Uyuni

Het lichte, zilverwitte metaal, dat met veel minder kilo's méér energie kan dragen dan lood of nikkel, is ideaal voor accu's in elektrische auto's. Het wordt daarnaast ook verwerkt in mobieltjes, laptops, airco's en medicijnen.

Momenteel zijn Chili, Argentinië en Australië goed voor 80% van de mondiale lithiumproductie. Om een verdere prijsexplosie te voorkomen en elektrische auto's goedkoper te maken, is het volgens grondstofanalisten belangrijk dat Bolivia snel werkt maakt van zijn megareserves.

De winning van de grondstof (lithiumcarbonaat) is inmiddels begonnen, zo laat bedrijfsleider Marcelo Castro van staatsmijnbouwbedrijf Comibol zien tijdens een rondleiding over de gure, hagelwitte hoogvlakte van Uyuni.

“We leggen bassins aan in de open lucht en laten die vollopen met pekel (verzadigd zout water, red.) dat onder de grond zit. De zon doet de rest. Het materiaal dat over blijft na de verdamping, wordt in een naastgelegen proeffabriek gezuiverd tot lithiumcarbonaat.”

Comibol krijgt in de hele lithiumketen een meerderheidsbelang, zo verzekert de linkse president Evo Morales. Bolivia is getraumatiseerd door eeuwenlange buitenlandse plunderingen van zijn grondstoffen (zilver, tin, olie, gas) en wil strikte staatscontrole houden over zijn nieuwe kip met gouden eieren.

zaterdag, augustus 10, 2013

Waar is Amarildo?

Uit De Telegraaf van vandaag.
--------------------------------------------------------------------------------
"Waar is Amarildo?", vraagt heel Brazilië zich al weken af. Woedende demonstranten en familieleden eisen opheldering over de mysterieuze verdwijning van de 43-jarige metselaar Amarildo de Souza uit Rio de Janeiro.

De analfabete Braziliaan is spoorloos sinds een grootscheepse politieoperatie aan de vooravond van het bezoek van paus Franciscus vorige maand. Die vond plaats in zijn wijk Rocinha, een sloppenheuvel van 70.000 inwoners op een steenworp van Rio's beroemde stranden.

Op gisteren naar buiten gebrachte videobeelden is te zien hoe Amarildo die dag met ontbloot bovenlijf in een politieauto wordt geduwd, terwijl zijn vrouw wanhopig verhaal haalt bij de agenten.

Volgens de politie werd hij verwisseld met een gezochte drugsbaas en na verhoor vrijgelaten. Mogelijk heeft een drugsbende hem daarna vermoord om de politie de schuld te geven, aldus politiebronnen.

Weinig Brazilianen geloven dat. De politie van Rio is berucht om het martelen en laten verdwijnen van 'verdachten'. Twee camera's rond het bewuste politiebureau waren defect op de avond van de verdwijning, net als de GPS van de politieauto.

"Het valt me zwaar om het te zeggen, maar Amarildo is dood", treurt de zus van de vader van zes kinderen. Afgelopen dagen werd op de vuilstort van Rio tevergeefs naar het lijk gezocht.

Extra pijnlijk voor Rio's impopulaire gouverneur Cabral is dat de verdachte agenten deel uitmaken van de zogeheten Pacificerende Politie, het paradepaardje van zijn veiligheidsbeleid.

De 'vredesagenten' moeten met het oog op het komende WK Voetbal (2014) en Olympische Spelen (2016) de orde herstellen tientallen sloppenwijken, waaronder Rocinha.

vrijdag, augustus 09, 2013

Braziliaanse vrouwen balen van mannentekort

Column uit De Telegraaf van vandaag.
--------------------------------------------------------------------------------
Alleenstaande vrouwen in Brazilië klagen steen en been over een tekort aan mannen in vooral grote steden.

"Het is heel vervelend", verzucht de 35-jarige designer Adriana terwijl we aan een biertje nippen in een bar in São Paulo. "De weinige leuke mannen die beschikbaar zijn, daten meestal meerdere vrouwen tegelijk. Ze weten dat ze schaars zijn."

Ook Sara (25), een beeldschone rechtenstudente die graag een relatie wil, wordt er moedeloos van. "Misschien moet ik maar lesbisch worden", zegt ze met een zuur lachje.

Cijfers van het landelijke statistiekbureau (IBGE) bevestigen het 'overschot' aan dames. De Braziliaanse bevolking (195 miljoen zielen) telt gemiddeld 94 mannen op iedere honderd vrouwen. In grote steden als Recife (85), Porto Alegre (86), Belo Horizonte (87), Salvador (87), Rio de Janeiro (88) en mijn eigen São Paulo (90) liggen de verhoudingen nog iets schever (waarover ik trouwens bepaald niet rouwig ben).

Hoewel er meer Braziliaanse jongetjes worden geboren dan meisjes, slaat de balans om vanaf het negentiende levensjaar. Demografen noemen drie oorzaken.

Ten eerste zijn jongemannen het voornaamste slachtoffer van de ruim 50.000 (!) moorden die jaarlijks in Brazilië worden gepleegd. Het moordcijfer onder Braziliaanse jongeren ligt bij voorbeeld 273 keer hoger dan dat onder leeftijdsgenoten in Japan en Groot-Brittannië.

Een tweede verklaring voor de mannenschaarste in metropolen is dat de stedelijke dienstensector wordt gedomineerd door beroepen waarin relatief veel vrouwen werken.

Maar het zwaarst weegt dat de Braziliaanse bevolking flink aan het vergrijzen is. De levensverwachting nam fors toe in de afgelopen decennia. Bovendien krijgen Braziliaanse vrouwen steeds minder kinderen (van bijna zes in 1970 tot nog geen twee nu). En hoe ouder de bevolking, hoe vrouwelijker.

Dat het gebrek aan mannen nijpender wordt naarmate de leeftijd vordert, is te merken in de bejaardenbuurt Copacabana. Ruim 60% van de oudere vrouwelijke bewoners woont alleen in de beroemde strandwijk van Rio de Janeiro.

Wellicht handig om te weten voor alleenstaande Nederlandse pensionado's die wel eens iets anders willen dan de Spaanse costa.