zondag, oktober 30, 2011

Droom prins begraven onder vulkaanas

Uit respectievelijk De Telegraaf van afgelopen woensdag en zaterdag.
-----------------------------------------------------------------------------------
Kroonprins Willem-Alexander en prinses Máxima hebben zich “slecht laten adviseren” bij grondaankoop in het exclusieve Argentijnse bergdorp Villa La Angostura, dat sinds een zware vulkaanuitbarsting op 4 juni ligt begraven in as en zand.

Dat zeggen lokale rampenbestrijders.

“Rijke mensen denken dat ze zich hier inkopen in het paradijs, maar dit is één van de gevaarlijkste plekjes op aarde”, stelt noodhulpcoördinator Cristián Sandoval.

Villa La Angostura ligt onder de rook van een cordon jonge, actieve Chileense vulkanen, waaronder de op 4 juni uitgebarsten Puyehue (op 40 km afstand), de Casablanca (21 km) en de Pantoja (18 km).

Uitbarsting van de Puyehue (credit: Defensa Civil Villa La Angostura)

Sandoval: “Door de noordwestelijke winden krijgen wij hier als eerste de volle laag. Verder hebben we hier aardbevingen, bosbranden, tsunami’s (in 1960 na de vorige uitbarsting van de Puyehue, KK) en lawines. Zeg jullie kroonprins maar dat hij de volgende keer eerst advies bij ons mag komen inwinnen.”

Het prinselijk paar is eigenaar van twee percelen in de luxe bosrijke privéwijk Muelle de Piedra, met uitzicht op het meer (Nahuel Huapi) dat in 1960 door een tsunami werd getroffen. Het kristalheldere water is door de ramp verworden tot een doffe soep vol slierten van vulkanisch puimsteen. Het dorp, dat bekend stond als de 'Tuin van Patagonië' vanwege zijn bonte natuurschoon, is veranderd in een asgrauw horrordecor.

Schuin tegenover de rampenbestrijding wordt het restaurant van Máxima’s broer Martín Zorreguieta nog altijd omringd door vulkaanzand. “Het is zó veel”, zegt zijn kok Federico Perez, die overdag met schep en kruiwagen in de weer is. “We willen de boel voor 1 januari hebben ontruimd, want dan begint ons zomerseizoen.” Tot die tijd wordt de lokale horeca met steun van de overheid op de been gehouden.

Kok Federico Perez op de veranda van restaurant Tinto Bistro

“We zijn aardig op weg als je nagaat dat dit volgens de VN in omvang de 18e natuurramp ooit was”, vertelt burgemeester Ricardo José Alonso op het gemeentehuis.

“Het is een wonder dat er geen doden zijn gevallen. De bevolking heeft een maand lang zonder water en licht binnen moeten zitten, terwijl er continu aardschokken waren.”

Alonso schat dat 30% van zijn bevolking vertrokken is. Ook erg vervelend is dat de toeristen massaal wegblijven. “Zeventig procent van de werkende bevolking is afhankelijk van het toerisme. De rest is ambtenaar."

De prijzen van onroerend goed in Villa La Angostura zijn door de ramp zo’n 20% gedaald, zegt een makelaar van FB Propiedades, dat de percelen in Muelle de Piedra verhandelt. “Maar rijke mensen wachten gewoon af tot de prijzen zich herstellen. Voor hen is het hier toch een tweede of derde huis.”
-------------------------------------------------------------------------------------
Nadat zijn dag al verpest was door deprimerende vulkanische asregens, kreeg Martin Zorreguieta (39) afgelopen woensdagavond welgeteld één klant in zijn chique fusion restaurant Tinto Bistro in Bariloche.

“Dit is mijn levenswerk. De tent sluiten is geen optie, hoewel ik het geestelijk zwaar heb”, vertelt de broer van prinses Máxima aan De Telegraaf.

Martin Zorreguieta

Bariloche is veranderd in een spookstad, net als het nabijgelegen Villa La Angostura, waar Zorreguieta nog twee restaurants heeft. Het berggebied, het zogeheten ‘Zwitserland van Argentinië’, is economisch volledig afhankelijk van toerisme. In de hoofdstraat worden de weinige bezoekers wanhopig aangeklampt door verkopers van dure 'Zwitserse' chocolade.

Het vliegveld van Bariloche is gesloten vanwege de tergend lange uitbarsting (al bijna vijf maanden) van de Chileense Puyehue-vulkaan. Het reisalternatief vanuit de hoofdstad Buenos Aires is een bus- of autorit van een uur of twintig.

Zorreguieta: “Ik draai 15% van mijn gebruikelijke omzet. Hoe ik het overleef, weet ik niet. Komende zomer (januari tot maart, red) kan ik de schade hopelijk beperken en volgende winter (juli tot september, red) moet de zaak dan weer bloeien. We krijgen financiële steun van vooral de provincie. Verder wordt het een kwestie van toveren."

Op het naastgelegen Nahuel Huapi-meer maakt kapitein Raul Coronado zijn dagelijkse boottocht op de ‘Koning van de Argentijnse meren’. Het regent as op het dek en de enige twee toeristen op de catamaran voor 64 personen kunnen geen tien meter ver kijken. Coronado: “Het ergste is dat niemand weet hoe lang het nog gaat duren.”

Op 4 juni stond de kapitein om drie uur ’s middags aan het roer bij het begin van de uitbarsting, die zelfs voor dit wel wat gewende vulkaangebied de zwaarste ooit was.

“De hemel werd gitzwart en het wateroppervlak zag wit van de vallende vulkaansteentjes. Een surrealistisch gezicht. Daarna donderde het twee dagen lang, het leek het einde van de wereld wel.”


Het meer bij het begin van de vulkaanuitbarsting en op een 'gewone' dag. (credit: Susana Dib)

Ook Zorreguieta vond de uitbarsting “een emotionele ervaring. Ik kende de gevaren van de regio, maar de heftigheid van deze ramp heeft ons allemaal verbaasd.”

Hij heeft hij een haat-liefdeverhouding met de vulkanen. “Voor ons mag dit nu rampzalig zijn, maar aan de andere kant is dit gebied dankzij de vruchtbare vulkanische bodems een natuurparadijs. Het hoort er gewoon bij, hoe zwaar het nu ook is.”

maandag, oktober 24, 2011

'Koningin Cristina' oppermachtig

Een schets van de Argentijnse actualiteit in vierhonderd woorden, uit de krant van vandaag.
-----------------------------------------------------------------------------------
De Argentijnse president Cristina Kirchner is gisteren met een oppermachtige 54% van de stemmen herkozen.

De centrum-linkse kandidate van het Front voor de Victorie haalde ook een meerderheid in beide kamers van het parlement, waardoor ze komende jaren vanuit haar roze paleis in Buenos Aires aan alle touwtjes kan trekken in de sterk presidentiële Argentijnse democratie.

Onder ‘Koningin Cristina’ en haar vorig jaar overleden man Néstor is het Zuid-Amerikaanse land op spectaculaire wijze opgekrabbeld na het failliet van 2001.

De economie groeide met 80% in de afgelopen acht jaar. Werkloosheid en armoede raakten in een vrije val, met dalingen van respectievelijk 20% naar 7% en 54% naar 20%. Tien jaar nadat de Argentijnen in één klap tweederde van hun in peso's opgebouwde spaargeld zagen verdampen door een devaluatie, kopen ze meer auto’s en koelkasten dan ooit.

“Cristina is net zo goed voor de armen als Evita”, vertelt de gepensioneerde metaalbewerker Gil Ernesto Omar (71) op een stoep tussen de twintig rijstroken van de Avenida 9 de Julio in hartje Buenos Aires. Achter hem hangt een enorm portret van Eva Perón aan de buitenmuur van het Ministerie van Sociale Ontwikkeling.

Omar krijgt een brok in zijn keel. “In 1947 was Evita in mijn dorp. Ze gaf me een zoen. ‘Hier heb je tien pesos, voor je moeder’, zei ze. En op oudejaarsdag gaf ze arme families zoet brood en twee flessen cider. Ze was een engel.”

Ook de peronistische Kirchner voert een beleid van steeds hogere staatsuitgaven (stijging van 14% naar 26% van het BNP sinds 2003). De 58-jarige advocate geeft miljarden uit om het openbaar vervoer en gas, water en licht goedkoop te houden en heeft miljoenen ouderen, moeders en zwangere vrouwen aan extra uitkeringen geholpen. Veruit de meeste werkgelegenheid is afgelopen jaren in de publieke sector gecreëerd, terwijl het bedrijfsleven klaagt over een reeks grillige politieke ingrepen in de particuliere sector (zoals prijscontroles en export- en importbeperkingen).

Dit alles wordt voor een groot deel betaalt dankzij een 35%-belasting op de explosief gestegen soja-exporten naar vooral China. Tot afgrijzen van veel economen gebruikt de regering ook geld van de genationaliseerde pensioenfondsen en de reserves van de centrale bank.

Volgens critici loopt dit zogeheten 'Model K' onherroepelijk spaak bij een afkoeling van de economie. Maar Kirchner debatteert niet met haar tegenstanders en voerde een campagne die bovenal inspeelde op emoties (‘Evita leeft! Néstor leeft!’). Geen woord over eventuele plannen om de torenhoge inflatie (officieel 9% maar in werkelijkheid 25%) komende jaren te beteugelen.

Om haar man net als Evita tot martelaar te verheffen, opent de president donderdag een groot praalgraf voor hem in de zuidelijke pinguïnstad Rio Gallegos. Ook worden door het hele land straten en pleinen vernoemd naar Néstor Kirchner.



Gil Ernesto Omar met op de achtergrond het portret van zijn heldin Evita

zondag, oktober 09, 2011

Column Barsten

Uit de krant van afgelopen donderdag.
----------------------------------------------------------------------------------
Dat Brazilië uit zijn voegen barst, merk je meteen bij aankomst op het smoezelige internationale vliegveld van São Paulo, Guarulhos.

Onlangs landde ik ’s ochtends vroeg met een kist vol gretige Europese zakenlieden. Voor de nieuwkomers onder hen werd het een ontnuchterende kennismaking met het hippe Zuid-Amerikaanse land.

Als ’gringo’ sta je in de stampvolle aankomsthal zo een uur in de rij voor de paspoortcontrole. Met een beetje geluk pluk je een halfuur later je koffer van de band en kun je achter de douane aansluiten in de volgende lange rij bij de koffiebar of de taxistandplaats.

„Leuke ontvangst na een vlucht van twaalf uur”, mopperde een Portugese medepassagier, die naar Brazilië was gereisd om de eurocrisis te ontvluchten.

Ruim een uur complete verkeerschaos later ben je dan eindelijk in de stad beland. Ook hier puilen de voorzieningen uit. De hotels, de restaurants, de winkelcentra; het is overal druk en duur (landelijk is de inflatie opgelopen tot ruim 7%).

Ook in kleinere steden zie je de infrastructuur dichtslibben. De nieuwe Braziliaanse middenklasse is massaal aan het consumeren geslagen, maar de investeringen blijven ver achter.

Terwijl al bijna één op de drie Brazilianen een eigen auto of motor heeft, is nog maar 12% van de wegen verhard. Het aantal binnenlandse vluchten stijgt met circa 20% per jaar, maar nu pas wordt een begin gemaakt met het gedeeltelijk privatiseren van vier vastgelopen staatsvliegvelden, waaronder Guarulhos.

Met minder dan duizend dagen te gaan tot het WK voetbal, is de organisatie een race tegen de klok geworden. Brazilië beloofde de FIFA bijna vijftig bouwprojecten om de mobiliteit in de gaststeden te verbeteren. Vier jaar later is bij 80% daarvan nog niets eens een begin gemaakt.

Terwijl de Braziliaanse pers al rept over de ‘Copa van de gemiste kansen’, denkt minister van Planning Miriam Belchior hardop na over creatieve oplossingen. Zo wil ze feestdagen maken van de wedstrijddagen, zodat de reizende voetbalfans niet door forenzen in de weg worden gezeten.

„Waardeloos”, reageerde Kamerlid Romário de Souza Faria op het voorstel. De kritische oud-PSV’er zou het kwalijk vinden als de barsten in 'booming' Brazilië „met een beetje make-up besmeerd worden.”