zaterdag, april 18, 2009

Veel minder uitstoot broeikasgassen São Paulo

Uit De Financiële Telegraaf van vanochtend.
-----------------------------------------------------------------------------------
Op vuilnisbelten in ontwikkelingslanden is veel en relatief gemakkelijk winst te halen in de strijd tegen het broeikaseffect. Nederlandse bedrijven als Arcadis merken in Brazilië dat er ook een goede boterham aan te verdienen is.

Geen gieren, geen scharrelaars, amper stank. Bedekt door een laag gras, ligt de 150 meter hoge vuilnisbelt São João er discreet bij aan de rand van São Paulo. Groeien doet de zeventien jaar oude berg niet meer. Integendeel, hij is al een meter of vijftig gekrompen. Door de gebrekkige scheiding van huisvuil is bijna de helft organisch afval, dat langzaam wegrot.

De broeikasgassen die daarbij vrijkomen (hoofdzakelijk methaan) worden opgevangen door het Nederlands-Braziliaanse consortium Biogas, waarin het ingenieursbureau Arcadis en het Friese milieutechniekbedrijf Van der Wiel deelnemen.

De gassen worden aangezogen met compressoren en via buizen naar de top van de heuvel geleid. Daar wordt het verbrand in een warmtecentrale, waarmee honderdduizenden Brazilianen vijftien jaar lang van stroom worden voorzien.

Credit: Paulo Fridman

Doordat Biogas hetzelfde kunstje doet op de andere grote vuilnisbelt van São Paulo, Bandeirantes, is de impact op het milieu enorm. “De gemeente stoot nu 20 procent minder broeikasgassen uit”, verzekert milieuwethouder Eduardo Jorge.

Dat lijkt wel een erg forse daling voor een industrie- en autostad van elf miljoen inwoners, maar toch is het cijfer aannemelijk. In 2003, een jaar voor de opening van de eerste centrale, waren de vuilnisbelten nog goed voor bijna een kwart van de uitstoot. In Rio de Janeiro, de tweede stad van Brazilië, is dat maar liefst 36,5 procent. Ter vergelijking: in New York ligt dat percentage dicht bij nul.

Niet toevallig is Rio’s vuilnisbelt Gramacho de volgende die Biogas op de korrel mag nemen. In juni wordt er een soortgelijke installatie geopend. De CEO van de Braziliaanse poot van Arcadis, Manoel da Silva, rekent handenwringend voor dat dit project op termijn tien miljoen ‘carbon credits’ (CER’s) moet opleveren.

In São Paulo is dat twee keer acht miljoen. Biogas bedong een minimumprijs van tien euro per CER (net onder de huidige marktprijs) en de voornaamste koper is de Duitse bank KfW.

De helft van de opbrengst gaat naar groene investeringen van de gemeente in de omgeving van beide vuilnisbelten. Inclusief de opbrengst van de stroom verwacht Da Silva op São João een rendement van 25 procent op een investering van 50 miljoen dollar.

Volgens de milieuwethouder van São Paulo staan andere Braziliaanse steden te trappelen om het voorbeeld te volgen. “Onder meer Manaus en Natal hebben zich bij ons gemeld. Logisch, want iedereen wint erbij.”

zaterdag, april 11, 2009

Kraan dicht in Mexico-Stad

Uit de krant van vandaag.
---------------------------------------------------------------------------------
“Water willen we, geen stranden!”, riepen boze demonstranten afgelopen dagen in Mexico-Stad. Tijdens de paasdagen wordt bij 4,5 miljoen mensen de kraan tijdelijk dichtgedraaid. Ze kunnen wel verkoeling zoeken op de kersverse nepstrandjes in de hooggelegen megastad.

De stad van zo’n twintig miljoen inwoners barst uit haar voegen. “Het is vijf voor twaalf. Als we nu niet ingrijpen, hebben we over tien jaar een waterprobleem van historische omvang”, zo luidt scheikundige Luis Manuel Guerra de alarmbel.

Het probleem is door de eeuwen heen gegroeid. Mexico-Stad is gebouwd op Tenochtitlan, de drijvende hoofdstad van het Azteekse rijk. Na de komst van de Spanjaarden zijn de omliggende vulkaanmeren stuk voor stuk drooggelegd. Nu kan alleen in het zuiden van de stad nog toeristisch bootje worden gevaren op de oude kanalen van de Azteken.

Vrolijke boel op de Azteken-kanalen van Xochimilco (zuiden Mexico-Stad)

Voor drinkwater is de stad afhankelijk van afgelegen rivieren, die kampen met een gebrek aan regenval. De overige 70 procent van de waterbehoefte wordt uit het grondwater getapt. Daardoor klinkt de moerassige bodem in en is de stad afgelopen eeuw tien meter verzakt. Gebouwen en waterleidingen zitten vol breuken, waardoor 40 procent van het water weglekt.

De paasdagen worden benut om noodreparaties te verrichten. In de wijken waar de kraan dichtgaat, rijden trucks met water rond om de dorst lessen.

Om een ramp op den duur te voorkomen, komt het volgens experts vooral aan op een mentaliteitsverandering. Het water vloeit in Mexico-Stad vrijwel gratis uit de kraan en er wordt bepaald niet zuinig mee omgesprongen. Waar de Mexicanen gemiddeld 345 liter water per dag verbruiken, is dat in Europese steden 165 liter, aldus Guerra, die pleit voor prijsverhogingen.

maandag, april 06, 2009

Rare vogels in São Paulo

Column uit De Telegraaf.
------------------------------------------------------------------------------------
Een duif zat onlangs raar te wiebelen op een elektriciteitskabel bij een gevangenis bij São Paulo. Een bewaker vertrouwde het zaakje niet en lokte hem met wat lekkers. Betrapt! De vreemde vogel had een plastic zakje met een gedemonteerd mobieltje bij zich.

Een dag later kwam een gevederde handlanger doodleuk de bijbehorende oplader te bezorgen. Afgelopen vrijdag werd een derde duif zelfs met twee telefoons in de kraag gevat. Wat die Braziliaanse duiven bezielt?

Welnu, de meeste gevangenissen in de deelstaat São Paulo worden gecontroleerd door het misdaadsyndicaat PCC. De cellen fungeren als kantoor vanwaar de criminele activiteiten buiten de muren worden aangestuurd.

Toen PCC-leider ‘Marcola’ zich in 2006 boos maakte over een dreigende overplaatsing naar een zwaar beveiligde gevangenis, wist hij de wereldstad na een paar telefoontjes lam te leggen met een golf aanslagen. Kleine criminelen die in het krijt staan bij het PCC, knappen buiten de muren het vuile werk op.

Zonder telefoon in de gevangenis is deze strategie uiteraard lastig uitvoerbaar. En hier komen de duiven om de hoek kijken. Kennelijk kan niet altijd vertrouwd worden op louche advocaten en bewakers om mobiele telefoons binnen te smokkelen.

Vorig jaar waren de duiven ook al bezig in een andere gevangenis in São Paulo. Een bezoeker werd toen betrapt toen hij een duif naar buiten loodste in een leeg voedselpakket.

Aanvankelijk dacht dat de politie dat de gevangenen postduiven gebruiken. Zij staan immers bekend als sterke en betrouwbare boodschappenjongens. Maar het punt is dat postduiven alleen feilloos de weg terúg weten te vinden naar een bepaald punt. Je kunt hen dus niet een willekeurig adres opgeven.

“Om hen in een gevangenis te kunnen gebruiken, moet de duif van binnenuit getraind worden”, aldus een ongelovige duivenmelker in de lokale pers.

De theorie die de laatste dagen opgeld doet, is dat de gevangenen gewone duiven oppikken uit de torens en muren van de gevangenis. Dat zou volgens de politie wel betekenen dat de duiven binnen een straal van vijf kilometer worden bevoorraad.